In deze stad
Als je over straat loopt– voor een brood bij de bakker misschien – slaat dan de paniek toe dat zomaar de dooduit de lucht valt of precies op jou af schiet, ben je op je hoede voor bruuske gebarenvan soldaten, te wild in een bevrijding die stokte of ben jij van na vijfenveertig? Haast je […]
Thuis
Als ik dan ‘s morgens vroeg de deur uitgaen samen met het weer de straat in fietswaarheen? Ik weet het niet meteen. Gelukkig weet mijn lichaam betervoor alles van belang gaat het vanzelflinksaf, rechts en lang rechtdoor de vroege ochtend in als niemand nog.Mijn lijf komt samen met mijn fietsal jaren wonderlijk op tijd, waarvoor. […]
Proefpersoon, drieluik
kijken Het vreemde huis van taal betreden.De grote wetenschap begintin een kamertje omsloten door gordijnen:je luistert naar haar behoedzame zinnenbent als het tafeltje waaraan jullie zitten. Zogauw ze niet op een woord kan komenschuift haar hand over het blad, haar gezichtlicht op als een klein gebaar het terugbrengt. Je buigt je naar haar toe om […]
Eerste Kerstdag, 16.00u
Terwijl ze op de fictieve geboortedag van het kindgewoon in de kou door de Annastraat fietstmoet ze nog op weg gaan. In het melkwitte licht dat langs de stadsgevels scheertmoet ze nog van haar blauwe vingershet opgewekte aanvaarden een manier kiezen voor haar trage ogenom wat zich aanbiedt te duiden de warmte ontdekken onder de […]
Licht
Dat in de laatste maandtrage ogen manieren vinden de warmte te ontdekken onderde winterjassen van passanten. Nu het donker zich over de dag legturen zich verveeld uitrekken de maan ten volle zich opmaaktom in ons af te nemen blijft iemand even bij je staanraakt licht je handen aan. Stadsdichter Marijke Hanegraaf bezocht samen met nachtburgemeester […]
Stadswaard
Het regende niet en het was ook niet te warm.De wind streek door mijn haar en ritselde in de wilg.Het lawaai van het verkeer op de brugen mijn ergernis daarover, dreven van me weg.Een vogel vloog voor me langs en dat ikzijn naam vergeten was, leek onbelangrijk.Ik stond in de Stadswaard met om me heenhet […]
Station Nijmegen Lent
Terwijl ze wacht op haar trein kijkt een vrouwop een bank over het nieuwe van de stad hoe shovels in een onbegrijpelijk heen en weerde aarde bewogen tot verandering en laadbakken kantelend zand schijnbaarmoeiteloos het nog niet zo oude vervingen. Op het beste balkon van de wijk, met een liften een luifel, vangt ze de […]
Stof om het lijf
Door het optrekkend verkeer weeft zichhet kleine geluid van een deur die opengaat: je stapt uit de stad een ruimte inwaar vezels rusten in broeken en jurken laat je ogen over de rekken scheren.Het schone en hele hangt klaar. Je spiegelt je aan een jasje, staat hetschuchter of fris, sluit het aan in de taille […]
De verwondering
Met de tuin kaal in zijn bodem geef jein gedachten de kleuren hun plaats.Niemand ziet wat jij al ziet. Je ruimt een tak, gunt de hortensiategen de vorst een sluier van vitragedobbert door de wintertwijfel denkt nog iets anders te kunnen doendan krabben in de grond naar het eersteteken en je vuile nagels schrobben. Maar […]
Oriëntalis
Zonet nog volgde ik een pad door stil gebiedkwam langs een tentenkamp, zag bedoeïnen, gebed in gelderse natuurliep door een trapstraat van grove keien, waar achter het pleister de muren regels kennenen teksten door de voegen kruipen van kleine huizen langs een binnenplaats.Hier wonen goden met hun profeten. Nu zit ik op een bank aan […]