Logo Stadsdichter Nijmegen rood

Bij een niet genomen foto  

Ze heeft het kind te slapen gelegd,staat bij het raam en kijkt het beeld uit. Buiten beweegt de stad in bont palet,binnen heerst stilleven in grijstinten. Op tafel de krant opengeslagen, oud nieuwsonder schillen en piepers in een vergiet. Nog brandt het vuur slechts in de kachel,breekt enkel winterlicht door het raam in scherven op […]

Groenfilosofietje

wat is het dat je hierweg van het gedranghet eeuwige bedoelen al je hoedanighedenmag laten varenonder luchten waarin wolkengestadig huiswaarts drijvenwat is het dat juist hierje tot rust, tot jezelftot (22e stadsgedicht, geschreven in opdracht van Provincie Gelderland, voor de inrichting van de Stadswaard. Voorjaar 2017 werd het gedicht op een kei onthuld. In het […]

Roem en blaren

dit vallen in de voetstappen van hendie voor je gingen gaat je goed af;zwaaiend doe je voort, aangespoorddoor duizend klanken langs de weg als lava stroom je door de straten,geeft je glimlach aan elk gezicht,in iedere taal een nieuwe vriend in de vroegte op de Wedren moedigtde laatste lichting uit de kroeg je aantwee werelden […]

Oude grond

Er is een eiland aangespoeld, voor de kust van onze stadwiegt het zachtjes in de armen van het water. Bruggen grijpen het vast, zodat het niet wegdrijftnaar open zee, als een boot van land, grond van dromen.We mogen er komen, om onszelf en de hond uit te waaien,lang te turen naar de spiegel van de […]

Met distantie heeft dat niets te maken

Op een Rastplatz vraagt een lifternaar je reisdoel, op zijn bordje staat Irgendwo.De kuiltjes in zijn wangen doen je denken aan golven, aan kust. Om ergens te komen zul je eerst moeten vertrekken.Je hebt geen idee van destinatie, dus neem je hem mee.Duitsers fietsen anders, zegt hij, ze geven korte rukjes aan het stuur alsof […]

Bezoekers

Iemand moet hebben gezegd: hic locus est.Hier bouwen we met blote handenvan stenen een stad, hier zijn we met velen. Er is een uitzicht en een rivier, hierplanten wij de godenpijler, zingen ons losvan wat ons scheidt. Hier stichten we een verleden. En tegen alles wat ons bedreigt: het water,de ander, de eeuwen, bouwen we […]

Uitgevlogen

Ze vliegen uit, leggen hun ei in een verafgelegennest en keren terug naar hun vertrouwde plekwaar ze sinds jaar en dag zij aan zij in rijen staan,te wachten op een nieuw groot avontuur. Soms hebben ze een ezelsoor of koffievlek,of heeft een vreemde geur zich aangehecht,die na een tijd pas weer verdwijnt.Dan heeft er iemand […]

Dwaalgast

De lijnen rond je mond vertellen zoveelmeer dan jij verzwijgen wilt. Jouw handenspreken verre talen, op elke vingertopeen triest verhaal. In je kasboek bewaar jede rode woorden angst en brand, rondgrijpendkoudvuur lees ik in de witregels van je blik. elke vrijheid kent zijn oorlogelke oorlog zijn geschiedeniselke geschiedenis zijn herhaling Ik zal opnieuw beginnen. elke […]

belofte in rood

je spreekt nog met de tongval van je moederde gebaren van je vader, maar in de spiegel kijkt een vreemdvertrouwd gezicht je aan je boeken vol verse kennis staan op de pof met rechte rugin een kamer die jouw geur nog niet draagtje kent al drie recepten, waaronder eentje voor kater morgen, denk je, morgen […]

hotspot

je kunt met lettervermicelli uit de soepvertellen hoe hier op romeinse resteneen stiefselkeet uit as herrees hoe een fabriek de wijk nam en alles veranderdeaan de lopende band; de ketels verdamptennet als de jongens en meiden met witte mutsjes hoe achter deze muren nieuwe mensen nude handen uit de mouwen steken, hoe het bruistin dit […]