De kleuren van de nacht

Deze vrouw omringt ons met ideeën geeft ze, niet eens bijzonder luid, hupsakee en met een knipoog een gezicht. Een idee is een overtuiging die in haar omhoog klimt. Ze windt boembats nergens doekjes om verlangt rechtuit naar dit gedicht. Haar schouten stuurt ze de wijk in om maneschijn wat aan te lichten en ken […]

MH17

In de bevende verte naderen kisten en bij de aankomst van de onwetende lichamen stappen op trillende voeten de dragers door terwijl ze al stilstaan. Of het hun zwaarte kan geven. Ginds spiedt over de velden van juli de wind naar een ongeschonden hart. Hoor de bladeren giechelen als iemand fluistert: ik zal vinden. De […]

Wandelaars in de vroegte

Hoog in het huis langs de route ontwaak ik. Vreemd gedruis drijft door de straat. Wat is het nog vroeg. Mijn wekdroom vloeit samen met het gemurmel van stemmen en stappen bewegend tussen zwierig en kranig in de kringloop om onze stad. Soms de spat van een lach een begroeting; volharding en zeer nog op […]

Letterleger

Stille vondsten rug aan rug, stapels ongerijmdheid de wieg ontrukt wanhoop, geluk, verlatenheid koloniseert de kasten zielsveel stock in het platte vlak gedrukt naar de mode van de typograaf; het letterleger gloeit van schrijfvuur na de dichters staan er tweedimensionaal hun namen, namen en constant schuiven in het blakke veld van taal de nieuwe namen […]

De nevelspuiter

In de tijd van de meegaande zon pruttelt een tractor aan de rand van de stad langs keurige eiken, de brandharen van rupsen tegemoet. Voor jullie, gevierde medaillelopers en uitlaters van hijgende honden snokt achterop de nevelspuiter, met in het water een vleugje dood. In de grote mond van zijn slurf schrikken de druppels op. […]

Bruggetje over Meertje

Een kleine boog, gedoken onder de zwaarte van verbindingen is die niet even verheven als stroomafwaarts die andere nieuwe? Zo’n ruggetje van composiet, groeiend uit de grond. Het brengt me van het ene vertoeven in het andere. Boven de Stadswaard zie ik een gordijn van ganzen en over de kade rijden auto’s af en aan. […]

Kleine litanie van het al of niet weten

Dat zwarte mosterd geel is in de zomer met stengels glinsterend in de winter wilgen net als populieren water willen en de laatvlieger meestal wat later op de avond uitvliegt. Dat het getjoek van schepen vrolijk stemt terwijl ik tussen de klitten rommel met volle voeten of door mijn uitgewaaide ogen langs de duinen tuur […]

In deze stad

Als je over straat loopt – voor een brood bij de bakker misschien – slaat dan de paniek toe dat zomaar de dood uit de lucht valt of precies op jou af schiet, ben je op je hoede voor bruuske gebaren van soldaten, te wild in een bevrijding die stokte of ben jij van na […]

Thuis

Als ik dan ‘s morgens vroeg de deur uitga en samen met het weer de straat in fiets waarheen? Ik weet het niet meteen. Gelukkig weet mijn lichaam beter voor alles van belang gaat het vanzelf linksaf, rechts en lang rechtdoor de vroege ochtend in als niemand nog. Mijn lijf komt samen met mijn fiets […]

Proefpersoon, drieluik

kijken Het vreemde huis van taal betreden. De grote wetenschap begint in een kamertje omsloten door gordijnen: je luistert naar haar behoedzame zinnen bent als het tafeltje waaraan jullie zitten. Zogauw ze niet op een woord kan komen schuift haar hand over het blad, haar gezicht licht op als een klein gebaar het terugbrengt. Je […]