Wandelaars in de vroegte
Hoog in het huis langs de route ontwaak ik. Vreemd gedruis drijft door de straat. Wat is het nog vroeg. Mijn wekdroom vloeit samen met het gemurmel van stemmen en stappen bewegend tussen zwierig en kranig in de kringloop om onze stad. Soms de spat van een lach een begroeting; volharding en zeer nog op […]
Letterleger
Stille vondsten rug aan rug, stapels ongerijmdheid de wieg ontrukt wanhoop, geluk, verlatenheid koloniseert de kasten zielsveel stock in het platte vlak gedrukt naar de mode van de typograaf; het letterleger gloeit van schrijfvuur na de dichters staan er tweedimensionaal hun namen, namen en constant schuiven in het blakke veld van taal de nieuwe namen […]
De nevelspuiter
In de tijd van de meegaande zon pruttelt een tractor aan de rand van de stad langs keurige eiken, de brandharen van rupsen tegemoet. Voor jullie, gevierde medaillelopers en uitlaters van hijgende honden snokt achterop de nevelspuiter, met in het water een vleugje dood. In de grote mond van zijn slurf schrikken de druppels op. […]
Bruggetje over Meertje
Een kleine boog, gedoken onder de zwaarte van verbindingen is die niet even verheven als stroomafwaarts die andere nieuwe? Zo’n ruggetje van composiet, groeiend uit de grond. Het brengt me van het ene vertoeven in het andere. Boven de Stadswaard zie ik een gordijn van ganzen en over de kade rijden auto’s af en aan. […]
Kleine litanie van het al of niet weten
Dat zwarte mosterd geel is in de zomer met stengels glinsterend in de winter wilgen net als populieren water willen en de laatvlieger meestal wat later op de avond uitvliegt. Dat het getjoek van schepen vrolijk stemt terwijl ik tussen de klitten rommel met volle voeten of door mijn uitgewaaide ogen langs de duinen tuur […]
In deze stad
Als je over straat loopt – voor een brood bij de bakker misschien – slaat dan de paniek toe dat zomaar de dood uit de lucht valt of precies op jou af schiet, ben je op je hoede voor bruuske gebaren van soldaten, te wild in een bevrijding die stokte of ben jij van na […]
Thuis
Als ik dan ‘s morgens vroeg de deur uitga en samen met het weer de straat in fiets waarheen? Ik weet het niet meteen. Gelukkig weet mijn lichaam beter voor alles van belang gaat het vanzelf linksaf, rechts en lang rechtdoor de vroege ochtend in als niemand nog. Mijn lijf komt samen met mijn fiets […]
Eerste Kerstdag, 16.00u
Terwijl ze op de fictieve geboortedag van het kind gewoon in de kou door de Annastraat fietst moet ze nog op weg gaan. In het melkwitte licht dat langs de stadsgevels scheert moet ze nog van haar blauwe vingers het opgewekte aanvaarden een manier kiezen voor haar trage ogen om wat zich aanbiedt te duiden […]
Licht
Dat in de laatste maand trage ogen manieren vinden de warmte te ontdekken onder de winterjassen van passanten. Nu het donker zich over de dag legt uren zich verveeld uitrekken de maan ten volle zich opmaakt om in ons af te nemen blijft iemand even bij je staan raakt licht je handen aan. Stadsdichter Marijke […]
Station Nijmegen Lent
Terwijl ze wacht op haar trein kijkt een vrouw op een bank over het nieuwe van de stad hoe shovels in een onbegrijpelijk heen en weer de aarde bewogen tot verandering en laadbakken kantelend zand schijnbaar moeiteloos het nog niet zo oude vervingen. Op het beste balkon van de wijk, met een lift en een […]