Ywpdlu
Er zijn ontelbaar veel mensen op de wereld. Sommigen hebben namen die jij en ik onmogelijk uit kunnen spreken. Onze mond en onze lippen zijn die klanken niet gewend. Zij wonen in steden met namen die we waarschijnlijk nooit helemaal goed onder de knie zullen krijgen. Whdyeby bijvoorbeeld. Of Ywpdlu. Bexmndpfnbewdoiksindylfjewd. In die steden spreken […]
Een nieuwe stad
Gisternacht heb ik een nieuwe stad bedacht. Het lijkt verdacht veel op Nijmegen, maar er zijn geen beperkingen, geen nieuwsberichten (hooguit iets over een pandabeer) en jij bent er. Jij bent er gewoon weer. Ergens in je straat kom ik je tegen. Je glimlacht, vraagt: is het anders zonder mij, en ik knik: wat had […]
Saturnia Pavonia
Sommige mensen kun je makkelijk lezen. Het zijn tijdschriften die je in de wachtkamer van een huisarts door kan bladeren, en net zo snel weer weg kan leggen wanneer iemand in de deuropening verschijnt, je naam noemt, je door een onbekende gang heen leidt. Op je geboortedag verscheen het eerste nummer van The New Yorker. […]
Spreken met consumptie
Ik ben deze dagen uiteindelijk maar tegen mijn eigen maaltijden gaan praten. Vrijwel nooit hoor ik wat terug. Zwijgend begin ik het dan maar op te eten. Ook de stilte kan voedzaam zijn. En in de zeldzame gevallen dat ik toch wat gemurmel uit zo’n worst of een doperwtengroep hoor komen is het meestal niet […]
Onzichtbare monsters
hoe veel handiger was het wanneer giftige lucht niet zo onzichtbaar zou zijn, niet zo luchtig zou zijn, maar te zien was als een groot geelgroen monster, met puntige tanden, met 17 bloeddorstige ogen en 17 harige poten. dan zouden we het kunnen filmen en naar de gemeente kunnen lopen, zeggen: kijk, iemand laat deze […]
Kadans lipso
ik lig op mijn rug onder de brug. hoog boven me gaan buslijnen, schaduwen over me. vrachtwagens die verderop in de spijlen verdwijnen. ze ligt opeens naast me, zegt: de auto’s, de aanhangers het is een dans. radang-radangdangdang radang-radangdang radang-radangdang we bewegen onze heupen in het zand, zij begint ineens een lied over dat alles […]
Daarvandaan
Om de wereld te leren kennen is er niet veel meer nodig dan een bankje. Wat honden misschien, een paar duiven. Daarvandaan kun je dan goed een stroom mensen de stad in zien trekken, de stad uit, als een school vissen bij eb en bij vloed. Terwijl je lacht, praat, het hebt over wat mooi […]
Beetjes
ik ben een klein beetje een klein beetje wat je zegt dat ik ben. ook ben ik andere dingen, beetjes dan, beetjes andere dingen, sommige dingen misschien wel meer dan een beetje, een scheut, soms alleen een korreltje. jij zegt me dat ik dit ben, ik zeg je dat ik het een beetje ben. ik […]
Een vleugel om je
er is een zekerheid aan deze plek: nooit is de pimpelmees ver weg, de zanglijster, zelfs de turkse tortel, de winterkoning waakt, de vink, de groenling vliegt om je heen, cirkelt, op dezelfde manier misschien als de tanager toen je ter wereld kwam, de toekan toen je een eerste tekening maakte in het zand, zestigduizend […]
Papier
Mijn printpapier is altijd te spreken over die teksten op zijn buik. Op verslagen raakt hij niet uitgekeken en ook een speech is steeds weer puik. Een brief wordt al helemaal met luid gejuich ontvangen en ook met een leuke lezing kan ik zijn lijf behangen. Maar gedichten, nee. Daar wil het papier sinds kort […]