Ywpdlu
Er zijn ontelbaar veel mensen op de wereld.Sommigen hebben namen die jij en ikonmogelijk uit kunnen spreken.Onze mond en onze lippenzijn die klanken niet gewend. Zij wonen in steden met namendie we waarschijnlijk nooit helemaalgoed onder de knie zullen krijgen. Whdyeby bijvoorbeeld. Of Ywpdlu.Bexmndpfnbewdoiksindylfjewd. In die steden spreken de menseneen taal die we niet kunnen […]
Een nieuwe stad
Gisternacht heb ik een nieuwe stad bedacht.Het lijkt verdacht veel op Nijmegen, maar er zijn geen beperkingen,geen nieuwsberichten (hooguit iets over een pandabeer)en jij bent er. Jij bent er gewoon weer. Ergens in je straat kom ik je tegen.Je glimlacht, vraagt: is het anders zonder mij,en ik knik: wat had je gedacht. Dan open jij […]
Saturnia Pavonia
Sommige mensen kun je makkelijk lezen.Het zijn tijdschriften die je in de wachtkamervan een huisarts door kan bladeren, en net zo snelweer weg kan leggen wanneer iemand in dedeuropening verschijnt, je naam noemt,je door een onbekende gang heen leidt. Op je geboortedag verscheen het eerste nummervan The New Yorker. Op de voorkant staat een manmet […]
Spreken met consumptie
Ik ben deze dagen uiteindelijk maartegen mijn eigen maaltijden gaan praten. Vrijwel nooit hoor ik wat terug.Zwijgend begin ik het dan maar op te eten.Ook de stilte kan voedzaam zijn. En in de zeldzame gevallendat ik toch wat gemurmel uit zo’n worstof een doperwtengroep hoor komenis het meestal niet meer dan wat woordenover cijfers en […]
Onzichtbare monsters
hoe veel handiger was het wanneer giftige luchtniet zo onzichtbaar zou zijn, niet zo luchtig zou zijn,maar te zien was als een groot geelgroen monster,met puntige tanden, met 17 bloeddorstige ogenen 17 harige poten. dan zouden we het kunnen filmenen naar de gemeente kunnen lopen,zeggen: kijk, iemand laat deze monsterszomaar los in onze wijk, we […]
Kadans lipso
ik lig op mijn rugonder de brug. hoogboven me gaan buslijnen, schaduwen over me.vrachtwagens die verderopin de spijlen verdwijnen. ze ligt opeens naast me,zegt: de auto’s, de aanhangershet is een dans. radang-radangdangdangradang-radangdangradang-radangdang we bewegen onze heupenin het zand, zij begint ineenseen lied over dat alles ruilt. binnenkort gaan wij weer eenof andere vage afspraak achterna, […]
Daarvandaan
Om de wereld te leren kennenis er niet veel meer nodigdan een bankje. Wat hondenmisschien, een paar duiven. Daarvandaan kun je dan goedeen stroom mensen de stad inzien trekken, de stad uit,als een school vissen bij eb en bij vloed. Terwijl je lacht, praat, het hebtover wat mooi is, wat lelijk,wat goed gaat en wat […]
Beetjes
ik ben een klein beetjeeen klein beetje wat je zegt dat ik ben.ook ben ik andere dingen, beetjes dan,beetjes andere dingen, sommige dingenmisschien wel meer dan een beetje,een scheut, soms alleen een korreltje. jij zegt me dat ik dit ben,ik zeg je dat ik het een beetje ben.ik ben ook nog een heleboel dingenwaarvan ik […]
Een vleugel om je
er is een zekerheid aan deze plek: nooitis de pimpelmees ver weg, de zanglijster,zelfs de turkse tortel, de winterkoning waakt,de vink, de groenling vliegt om je heen,cirkelt, op dezelfde manier misschien als de tanager toen je ter wereld kwam, de toekantoen je een eerste tekening maakte in het zand,zestigduizend kolibries boven het veld waar je […]
Papier
Mijn printpapier is altijd te sprekenover die teksten op zijn buik.Op verslagen raakt hij niet uitgekekenen ook een speech is steeds weer puik. Een brief wordt al helemaalmet luid gejuich ontvangenen ook met een leuke lezingkan ik zijn lijf behangen. Maar gedichten, nee.Daar wil het papier sinds kortliever niet in mee. Mijn werkkamer blijft dus […]