En als het dan gebeurt,
eerst alleen die lege zuilen op de perrons,
maar dan het water dat zichzelf beetje bij beetje
de kade op trekt, de wedstrijden afgelast,
het Koningsplein leeg en de feestzalen,
bedden in wachtkamers gereden,
als er onzekerheden gemompeld worden
achter handschoenen en vochtige doeken,
de leegte trekt door hallen en tehuizen,
als je hoort: alles verandert,
de hele stad sluit zich af en wankelt.
Blijf ook dan omhelzen. Je kan blijven
kussen als je een kus beschrijft.
Geef een hand op papier
(knip desnoods dit uit)
zeg: dit niet,
dit is wat blijft.
(Geschreven bij de eerste lockdown 2020)