Hoog in het huis langs de route ontwaak ik.
Vreemd gedruis drijft door de straat. Wat is het
nog vroeg. Mijn wekdroom vloeit samen
met het gemurmel van stemmen en stappen
bewegend tussen zwierig en kranig in de kringloop
om onze stad. Soms de spat van een lach
een begroeting; volharding en zeer nog op afstand.
Al die passen vooruit naar een eindpunt.
Dan klimt uit de menigte een marslied naar boven
een schrale trom slaat de maat.
Door mijn sluimer roert zich een oud legioen
op de Via Romana, echo van afzien.
(vierdaagse 2014)