Zonet nog volgde ik een pad door stil gebied
kwam langs een tentenkamp, zag
bedoeïnen, gebed in gelderse natuur
liep door een trapstraat van grove keien, waar
achter het pleister de muren regels kennen
en teksten door de voegen kruipen
van kleine huizen langs een binnenplaats.
Hier wonen goden met hun profeten.
Nu zit ik op een bank aan een arabisch erf, kijk
over een ven, omzoomd door loofhout en dennen
thee boven een vuur en verderop de dorpsmoskee.
Een milde zon valt in het zand.
Ik eet mijn appel, rood met geel. Elke dag
(maart 2013 – de doorstart van het themapark Oriëntalis)