Er zij licht: goddelijke wens die door de
eeuwenoude stad vervuld werd; velen
komen eropaf om zich te laven aan de
bron van al het goede, zich te voeden
met de beelden welke in en door dit licht
gaan leven; ieder die er flikkeringen van
het schone opvangt, geeft zich over aan de
ware schijn van schim en spel; men spreekt
en leest er over stad en land en wereld want
men voelt zich vrijer mens, doet zich te goed
aan ambrozijn en nectar, vertoeft toch onder
goden van het witte doek, het hoge woord.
Als men het licht verlaat en huiswaarts gaat,
de dagelijkse schemer tegemoet, gloeit het nog
na en als de nachtelijke beelden komen, droomt
men van het licht waarnaar men weer wil keren.
(geschreven op verzoek van Piet-Hein Peeters, programma-coördinator afdeling debat van Arthouse Lux te Nijmegen; door hem aan het publiek aangeboden bij zijn afscheid op 3 juli 2008; het gedicht is vormgegeven door Montse Hernandez i Sala die het aanbracht in het horecagedeelte van Lux; ook gepubliceerd in De Gelderlander van 5 juli 2008. Het gedicht hangt nu op de directiekamer)
