Fietsvogel Fred
Er woont een vogel in mijn fiets. In de schaduw van de schuur doet hij nog niets. Maar op weg naar school of naar de bakker zingt Fred alle vogels wakker. Tjilpend gaan we door de duinen, over veldjes en langs tuinen. Overal waar we komen klinkt er uit de bomen: ‘Hé gezellig, daar is […]
Als ik niet meer thuis kom
Wanneer het morgen toch ochtend wordt, blijf dan niet rollen naar de koude plekken in ons bed. Doe gerust zoals je deed voor je me kende. Besmeer een boterham, schil een appel op ons stenen aanrecht en laat een vlieg naar buiten. Mis me maar niet. Vergeet me voorzichtig. Je hoeft niet verliefd te blijven […]
Sneeuw
Sneeuw De hemel was nog eenmaal vol sneeuw maar ze viel niet die nacht toen een glimlach zijn mens overleefde. (Geschreven ter nagedachtenis aan Mario van der Geijn)
Schemerleven
Je bleef te kort om te kunnen voelen hoe warm wangen zijn. Hoe verlangen soms naar een glas water smaakt. Wat er na winter komt. Dat een afgeknipte tak in een vaas blijft bloeien alsof hij zijn boom niet mist. Enkel de zon geen schaduw heeft. Hoe koeien doen. Dat het leven was wat door […]
Andermans ogen
Thuis hoor ik niet meer dat de kachel tikt en de kraan drupt. Van mezelf zie ik enkel wat ik gewend ben te herkennen, wanneer ik in spiegels en winkelruiten kijk of naar foto’s en donkere tv’s. Mij valt niets nieuws op, ik kijk naar wat ik al jaren zie omdat ik enkel mijn eigen […]
22-02-1944
ronkend brommen de motoren grommen wolken bommendragers werpen grimmig last op stad lood uit lucht slaat kerken plat de top van de sint steven dondert op de stikke hezel scherpsnel rijten scherven het hart bijt vlammen stof schrijnt as gruist puinval pijnzwart kerft doemdag dinsdag duistert duizend dromen sterft stil de zon bloedrode zon morgen […]
Nijmegen één
Een ieder heeft het zijne Den Bosch een kathedraal Lelystad lelijke pleinen Karolingers Joegoslaven Afghanen en Germanen Een ieder heeft het zijne Rotterdam een brug van staal Istanbul de Byzantijnen Merovingers Marokkanen Antillianen en Bataven Een ieder heeft het zijne Rome de Romeinen En Wallonië de waal Nijmegen heeft het allemaal Ter gelegenheid van ‘Castra […]
Op de lente
Doopt de huiskraai wittebrood in water, drijft een grauwe gans haar kroost in bad Scheert een eendenpaar voorbij, schatert kwakend spetterspat de kippen kleddernat Wij rusten roodbruin in een groene wei, ruiken paarden, varkens, mensen, herten Moeders warmte, melk en wol dichtbij, vader hoornloos grazend in de verte Wij zijn de zes pasgeboren lammetjes van […]
Dukenburg
Dikstenen fallussen aan ’t Maas-Waalkanaal Blokbeton uit drassig grasland opgetrokken Fletse maisonnettes, huizen in een rij of vrij Ruim met veldjes, vijvertjes en bruggetjes Slaapstad Dukenburg, Nijmegen Zuid-West Moeras was dit, nu gonst het asfaltlabyrint Van Aldenhof tot Zwanenveld. Oase van rust Of steeds drijfzand, groengrijze verzinking? Hier borrelt dansend uitlaatgas, is Vogelzang Natuurgebied. Hier […]
Driekleur, halfstok
staat lijdzaam het land versplinterd op splijten werpt wanhoop’s moed vloeibare angst, dieprood gedijt gistende haat tot gulzig geweld valt langzaam het land weg in andere tijden droomt het van later als alles weer goed of lachende dagen toen alles nog blanco, beter wit nog wolk of winter heette dan deze spotlights en partytenten, schaduwlakens […]