Logo Stadsdichter Nijmegen rood

Open plek

Soms kun je in een afgeladen restaurantopeens een lege tafel ontdekken. Daar, tussen devriendinnenclubs, dates en gezinnen staat een leeg bord,een fles water en een onaangeroerd broodmandje. En bij een concert, of op de vierdaagse, in dedrukte van een mensenmenigte, is er opeenseen open plek, een paar vierkante meter waarop onverklaarbare wijze even niemand staat. […]

Een kuil uit kruipen

Soms zegt iemand tegen me: laat het toch,blijf thuis en kom naast me op de bank zitten,kijk naar een talentenjacht of het showbizznieuws,geef die droom op, laat het gaan. Maar laatst vond ik een oude manop de onderste trede van de Hazenkamptribune.Hij keek strak vooruit en zei: weet je,het is zo belangrijk om te blijven, […]

’s nachts de was

achter het raampje van de wasmachinezie ik een hoodie, trui, spijkerbroek,roze rok, ondershirt, wandelsok,een partyblouse en een uniform,een overhemd met een vlekvan lippenstift. alles draait,wordt helder en zacht. van technofeest tot loopafstanden alles wat daar tussen zit,alle stoffen van de stadkomen samen op een rotonde in de nachten niemand volgt een wasvoorschrift. (Voor op een […]

Opname

ergens in een hoek van zijn achterhoofdligt een grammofoonplaat. een geluidsopnamewaarop staat hoe ze lachend bij hem op de bankkwam zitten, vlak voordat de oorlog kwam. zijn oude lange vingers weten precies hoe hijdie plaat uit de hoes moet halen,de naald in zijn oren op moet tillen,haar lach klank voor klank af kan spelen. sommige […]

Een hert

Een hert Ergens in Malvert was een baby geboren.De ouders waren pas een kleine maand geledenin deze stad komen wonen. Ik kocht een knuffel voor ze van een damhert. Sneeuw waaide tegen me aantoen ik het kanaal over fietste. Ik voelde mijnrechterzijde langzaam uitdijen, dikker worden. Aan de overkant zag ik dat ik niet de […]

Bij een niet genomen foto  

Ze heeft het kind te slapen gelegd,staat bij het raam en kijkt het beeld uit. Buiten beweegt de stad in bont palet,binnen heerst stilleven in grijstinten. Op tafel de krant opengeslagen, oud nieuwsonder schillen en piepers in een vergiet. Nog brandt het vuur slechts in de kachel,breekt enkel winterlicht door het raam in scherven op […]

Wat we achterlaten

Ik zie je nog fietsen op de dijk die de rivierin al zijn traagheid volgde, rammelend kratjehop achterop, peuk in je mond. Hier zatenwe tussen nieuwsgierige koeien en vlaaienop wit zand zo verrassend dicht bij de stad. Skinny met de brutale billen, je naam zat als gegotenrond je lenige lichaam toen je tot aan de […]

Groen

Vandaag voel ik mij groen.Niet van dat sluike,ontluikende, aarzelend groen,dat zal ik wel of zal ik nietdoen groen, dat beetje gelige,melige, fletse, welhaastouderwetse groen. Nee,vandaag voel ik mij groenzoals een malse weide,een diepgeworteld donkergroen, dat zeker weten,ietsje vileine, niet te peilenbarstensvol leven groen. Vandaag nog wil ik groeien;morgen zal ik bloeien! (Twaalfde stadsgedicht, geschreven voor […]

Een terugkeer

Op de plek waar je vroeger lang woonde, zag ik je weer-spiegeld in de ruit; ik strek al mijn armen naar je uit,het huis is zo gekrompen sinds de wereld brandde. Nieuwe mensen hebben hun intrek genomen, geen sjoegevan toen, met spullen die niet in tassen passen;bewoners van een leven. Alles begint achteraan. Op straat […]

Coolsville

Ze hadden de souplesse die je wel bij curlingspelers ziet,dat makkelijke door de knieën voor iets uit de onderste la. Hun handen vonden blind de zwarte schijven die ze vloeienduit de hoes bevrijdden. Drie dingen tegelijk; ze wisten van flippen. Zaterdagmiddag. Molenstraat. Kwam je binnen, werd je cool,was je deel van het deinende geheel in […]