ik
schrijf je omdat ik zo lang niets van me heb
laten horen ik was je niet vergeten doolde
zelfs voortdurend in je rond liet mijn vingers
over je reling glijden stak mijn tenen in je wa
ter sorry dat ik niets te zeggen had terwijl het
meeste toch niet kan worden terruggebracht
naar nul zelfs niet wanneer je het oneindig
deelt weggooit aftrekt of begraaft een fractie
blijft achter kan na jaren nog worden opge
graven om eenmaal schoongeveegd te worden
tentoongesteld achter glas ik had daar woor
den van kunnen maken maar het viel stil tot
daar waar het zo koud is dat het hart scheurt
je kunt er beter voor zorgen dat je waterpas
blijft maar genoeg over mij hoe is het met
jou?
je dichter
