A FESTIVAL MANIFESTO
There’s a lot of last year’s sneakers getting dirty – a lot of dust, us getting drunk. Bruises, burns and marker lines all over our bodies tell the stories that our sunglasses hide: they’re in our sleep-deprived eyes. These days we try, at least, to look somewhat alive. Whatever was left of us, we left […]
ARNHEM
Ik ben in die andere stad geweest, ben er uitgestapt en heb er rondgelopen. Ik kende de verhalen, maar wist niet of ik ze mocht geloven. En ja, ze geven de straten daar rare namen, leggen ze aan alsof ze graag rondjes draaien. Als het regent vind je bijna geen afdaken, in de zomer te […]
WE HEBBEN STROOM NODIG
Het water haalt zich hier – in de bocht bij de brug – keer op keer in; tekent krullen op het oppervlak terwijl het flessen, touw en stokjes, yoghurtbekers, dopjes en stukken van plastic tassen aan de kant, voor onze voeten, draagt. Zo is ook deze stad ooit op de kade geklapt. Dave en ik […]
WIJ ZIJN POP
Ze zei: ‘Onder hoe je loopt ligt een baslijn; er zitten drums in hoe je danst. Er klinkt een riff in je stem en een songtekst door in wat je zegt.’ Meer dan soundtrack is dit waar we vandaan komen en als de muziek stopt gaan wij mee.
JE MOET NIET SLAPEN OP DE WAALBRUG
Daar zitten we. De bogen van de brug staan als bolle golven boven het water. Die brug is een belofte. We moeten gaan. Dave vindt dat ik op het verhaal vooruitloop. In mijn hoofd ben ik er al. Ik zeg: ‘Luister, meisjes krijgen mooie benen, jongens grote voeten. Sommige dingen moet je laten gaan, andere […]
HOEVEEL STEDEN DEZE STAD IS
I Dan is er altijd nog de stad die ik via sluiproutes langs buitenwegen binnenkom. Over de straten aan de rand fietsen meisjes met onhandige benen die snel vrouwen willen worden en tot die tijd kauwgom kauwen. Wat verder leunt een man op zijn rollator, wachtend op een bus die hij ook vandaag niet neemt. […]
ÇETIN
Ik ben geen vluchteling; ik ben een bouwer en mijn broers vertelden mij dat de grond hier goed was. Muharrem en Metin werkten in de put, maar toen er in de put geen werk meer was, brachten ze shoarma naar de buitenstad. Daarna haalden ze mij naar Nijmegen. Dat is bouwen. Er waren dagen waarop […]
TRANSFIGURATIE
voor Edward Schillebeeckx Hoe vaak ontwaarde hij niet in de nacht de drie gezellen van de meester die wat hogerop te bidden lag. Ze sliepen, zagen niet hoe diens gelaat ging stralen als de zon, als sneeuw zijn kleed ging glanzen, witter ‘dan een bleker ooit ter wereld maken kan’. Ontwaakt aanschouwden ze zijn heerlijkheid. […]
AAN KEATS
Nu de nachten steeds vroeger komen en langer duren, zou je denken dat we van feest naar feest en steeds weer ergens heen moeten, maar snel weer zullen bijpraten, beloofd. In werkelijkheid maakt de herfst ons achterdochtig. Lotte heeft alleen al de afgelopen twee weken drie mobieltjes in de Waal gegooid, omdat ze dacht dat […]
Wie plukt het laatste fruit?
Wie weet nog waar de paden waren? Dat onhandig vrijen het best in een Bongerd gaat waar je de witjes zonder handen van de bomen kon bijten? Hier hangt de hemel hoger en is de bodem het beste voor bloemen. Maar in nieuwe straten zijn de mensen groter dan de bomen. En blijft mist wat […]