Green Capital
Je Waal is groter Vloeiender dan mijn ogen Mijn ogen zijn dieper dan haar water Je bomen beroven mijn ogen van hun groen Je nacht slaapt en laat mij achter. Zoals de seizoenen je veranderen Verandert mijn blik naar jou Wordt groot, ruimer Je herfst is mijn verhaal Je lente mijn optimisme. Ik verhul met […]
Vrouwe Nijmegen
Nijmegen komt met natte haren uit haar herfst douche steekt de stevenstoren in haar bos haren en laat een lokje los gooit haar blauwgrijze baddoek rimpelend op de kade waar de schippers in hun fantasieën over haar schoonheid varende dromen bewondert haar stofloze kleuren moeiteloos in de spiegel bereidt zich hunkerend voor op het komende […]
De Waal
Long en ader van de stad some een monstermaag die een mens in een hap slikt liefde met een ander gezicht. Een zegen voor wie in haar altaar altijd bidt een vloek voor de drenkeling Op haar rimpels kun je muziek en gedichten schrijven in haar kolken kunnen noten en woorden voorgoed verzwijgen Blijf maar […]
Wereldkoks
Terwijl de grote chef-koks in onze wereldkeuken de hoofdmaaltijden gretig staan te bereiden, ontsnappen de beste groenten, de lekkerste specerijen en traditionele recepten door de afvoer. Wringen zich door allerlei poorten en bochten heen, en bereiken Heumensoord. De Syrische bladpeterselie verzwijgt verward zijn gedicht. De Irakese spinazie verstopt zijn gehakte hoofd in deeg en de […]
Artikel één in het stadhuis
In de stad, die haar muren en poorten, in musea en geschiedenisboeken Welterusten stopt, slaat een woord de vleugels van haar hart uit. De ‘huisheer’ met een keten om zijn hals, versiert haar hals met de duurste juwelen uit de staatsschatkist. Haar ogen schitteren. En met nieuwe vlinders in haar buik Openbaart zich een zonnestraal […]
Groenfilosofietje
wat is het dat je hier weg van het gedrang het eeuwige bedoelen al je hoedanigheden mag laten varen onder luchten waarin wolken gestadig huiswaarts drijven wat is het dat juist hier je tot rust, tot jezelf tot (22e stadsgedicht, geschreven in opdracht van Provincie Gelderland, voor de inrichting van de Stadswaard. Voorjaar 2017 werd […]
Roem en blaren
dit vallen in de voetstappen van hen die voor je gingen gaat je goed af; zwaaiend doe je voort, aangespoord door duizend klanken langs de weg als lava stroom je door de straten, geeft je glimlach aan elk gezicht, in iedere taal een nieuwe vriend in de vroegte op de Wedren moedigt de laatste lichting […]
Oude grond
Er is een eiland aangespoeld, voor de kust van onze stad wiegt het zachtjes in de armen van het water. Bruggen grijpen het vast, zodat het niet wegdrijft naar open zee, als een boot van land, grond van dromen. We mogen er komen, om onszelf en de hond uit te waaien, lang te turen naar […]
Met distantie heeft dat niets te maken
Op een Rastplatz vraagt een lifter naar je reisdoel, op zijn bordje staat Irgendwo. De kuiltjes in zijn wangen doen je denken aan golven, aan kust. Om ergens te komen zul je eerst moeten vertrekken. Je hebt geen idee van destinatie, dus neem je hem mee. Duitsers fietsen anders, zegt hij, ze geven korte rukjes […]
Bezoekers
Iemand moet hebben gezegd: hic locus est. Hier bouwen we met blote handen van stenen een stad, hier zijn we met velen. Er is een uitzicht en een rivier, hier planten wij de godenpijler, zingen ons los van wat ons scheidt. Hier stichten we een verleden. En tegen alles wat ons bedreigt: het water, de […]