Logo Stadsdichter Nijmegen rood

Kadans lipso

ik lig op mijn rugonder de brug. hoogboven me gaan buslijnen, schaduwen over me.vrachtwagens die verderopin de spijlen verdwijnen. ze ligt opeens naast me,zegt: de auto’s, de aanhangershet is een dans. radang-radangdangdangradang-radangdangradang-radangdang we bewegen onze heupenin het zand, zij begint ineenseen lied over dat alles ruilt. binnenkort gaan wij weer eenof andere vage afspraak achterna, […]

Beetjes

ik ben een klein beetjeeen klein beetje wat je zegt dat ik ben.ook ben ik andere dingen, beetjes dan,beetjes andere dingen, sommige dingenmisschien wel meer dan een beetje,een scheut, soms alleen een korreltje. jij zegt me dat ik dit ben,ik zeg je dat ik het een beetje ben.ik ben ook nog een heleboel dingenwaarvan ik […]

Papier

Mijn printpapier is altijd te sprekenover die teksten op zijn buik.Op verslagen raakt hij niet uitgekekenen ook een speech is steeds weer puik. Een brief wordt al helemaalmet luid gejuich ontvangenen ook met een leuke lezingkan ik zijn lijf behangen. Maar gedichten, nee.Daar wil het papier sinds kortliever niet in mee. Mijn werkkamer blijft dus […]

Metterswane

Metterswane wordt gesloopt.Als je het station uit komt kun je zien datde eerste brokken al naar beneden zijn gekomen.Langzaam dwarrelt het gebouw op de grond. Een sloper zegt: ja, dat is hoe het gaat.seizoenen komen en gaan. Gebouwen ook,maar trager. Nu mist niemand het nog,maar op het moment dat dit grijze blok vrijwel helemaal is […]

Speelveld

Ik kende twee mannetjes. Ze dronken alle middagensamen thee op hun balkon. Daar zaten ze te pratenover wat ze allemaal zagen: schoorstenen, daken,een winkelende vrouw, maar vooral over het speelveld, onderaan hun gebouw. Ze zeiden: ‘Dat speelveld, dat is me te druk,er wordt gezongen en geschreeuwd,er wordt luidruchtig gespeeld,veel te hard touwtje gesprongen.’ Ze zeiden: […]

In de plaats van een hand

En als het dan gebeurt,eerst alleen die lege zuilen op de perrons,maar dan het water dat zichzelf beetje bij beetjede kade op trekt, de wedstrijden afgelast,het Koningsplein leeg en de feestzalen,bedden in wachtkamers gereden, als er onzekerheden gemompeld wordenachter handschoenen en vochtige doeken,de leegte trekt door hallen en tehuizen, als je hoort: alles verandert,de hele […]

Een vrouw die Flora heet

Op tv is een vrouw te zien.Mijn naam is Flora en ik ben zesennegentig,zeggen de ondertitels. Ze eet aan een tafel van 1 bij 1.De tafel is tegen een raam geschoven. Dan kan je tijdens het etentenminste ergens naar kijken –iemand moet zoiets hebben gedacht. Ik denk: er zijn weinig dingen meelijwekkenderdan een mens in […]

Nijmegen boven Nijmegen

ijsvogel vliegt, ijsvogel vliegt en daalt weeren schrijvers verdringen zich voor het raamvan de trein die rammelt over de brug,zien huizen boven huizen, studenten boven studentendocenten boven docenten en spandoeken aan gevels. even later dragen ze zichzelf als een glas waterde trappen van het valkhof op, schuilen als soldatenweggedoken in een kleurplaat van ot en […]

Proefballonnetje

ik had een date met een meisjedat in haar profiel bij hobby’s‘democratie’ had staan. ‘dat istoch geen hobby’ vroeg ik haar,maar ze haalde haar schouders op. daarna stak ze haar hand in de lucht,om de ober om nog een koffie te vragen,dacht ik nog even, maar ze bleek me zojuistmet de kleinst mogelijke meerderheidte hebben […]

Een kuil uit kruipen

Soms zegt iemand tegen me: laat het toch,blijf thuis en kom naast me op de bank zitten,kijk naar een talentenjacht of het showbizznieuws,geef die droom op, laat het gaan. Maar laatst vond ik een oude manop de onderste trede van de Hazenkamptribune.Hij keek strak vooruit en zei: weet je,het is zo belangrijk om te blijven, […]