De aanname – Nooit meer steeds weer
Indië Herdenking 2025 Ik doe een aanname als ik denk dat nagenoeg iedereen hier is opgegroeid in Nederland.Misschien niet iedereen, maar een groot deel. Grote kans. Ik doe een nog grotere aanname als ik zeg dat iedereen aanwezig — oké, het grootste gedeelte — enig pigment heeft in hun huid, misschien een vouw in hun […]
Ik ben altijd hier geweest (Nije Nimweegse Revue)
Ik ben altijd hier geweest.Ik kan je erover blijven vertellen.Voor iemand die hier altijd is geweest,verandert veel, maar alles blijft hetzelfde. Ik ben altijd klein geweest naast jou.Je tekent vrede,overleeft wreedhedenin hoe je rebelleert,hoe je afsteekt tegen de rest van het land,als houdend van kabaal, kruishheid,en korte metten maaktmet droge kwats.Je staat schilderachtig onder grauwe […]
Hier zijn we dan (Slavernijverleden)
Gedicht ter ere van de presentatie van het onderzoeksrapport over de betrokkenheid van het Nijmeegse stadsbestuur bij het sslavernijverleden van Nijmegen. Oké, hier zijn we dan.162 jaar later,250 jaar slavernij,350 jaren het koloniale,500 jaar leed. Hier zijn we dan.Zonder teveel te zeggen of ons er over uit te laten.Gaan we over zee, velen mijlen, door […]
Ooit klappen de bubbels (WereldLab)
Ooit klappen de bubbels. Stoppen de echo’s. Wordt het stil in de kakofonie. Ooit stappen we moeiteloos over alle drempels hebben we zelfs alle obstakels voorzien. Ooit verruilen we onze knuppels voor kwasten, of instrumenten onze stemmen het canvas voor wat we echt willen zeggen. Want ooit worden we handen op buiken. Niet binnen maar […]
Dorp van een stad
Ergens ver in het oosten van het land ligt een dorp van een stad Waar je hoort van elkaar, hoe en wat, wie en waarom. Wat er toen en wat er nog op ons af komt. Een dorp van een stad, klein maar met ambitie zo veel groter dan dat. Ga naar de markt op […]
hoe we afscheid nemen
hier stond ik met vluchtig opgestoken hand ov-kaart klaar in de andere de bus kwam juist de hoek om ik keek al niet meer naar de overkant hier ging ik alweer op weg voorovergebogen op de fiets wat ik achter me liet al bij de eerste bocht vervlogen hier riep ik morgen ja doe ik […]
Hoop is het ding
dat schuilt in rozerood in diepblauw in geelschittert in de dichte mist over de rivier op een stille morgendat piept tussen het spinrag in de velden dat ik soms zie wachten in de vacht vande hond glanzen op de natte koeienneus hangen aan de vleugel vaneen overvliegende zwaandat zich verstopt tussen de regels xxx het […]
Het antwoord op hoe is daar
om erachter te komen hoe het kan dat een woord een ander woord opvolgt een zin wordt en jou (terwijl WERKELIJK je zit er met je neus bovenop! je bent bedacht op de grote wisseltruc en gelooft zeker níet in magie of swami bami) van het ene op het andere moment stilzet moet je niet […]
17 november 1942
Iemand wilde me wijsmaken dat ik niet bestond. Eerst lachte ik nog maar toen zijn gezicht heel dichtbij kwam durfde ik niet meer. Zijn adem rook naar aarde, afscheid en dit-kon-wel-eens verkeerd-aflopen. Ineens begonnen achter hem de bomen absurd hard te groeien. Als een lift in een flatgebouw schoven de knoesten naar boven. Takken rekten […]
Ode aan een eiland
Laten we opnieuw beginnen zand afgraven er beton van malen en een brug bouwen de rivier in de kuil wateren en ons verschansen op het nieuwe land wachten tot de bever ons laat zien hoe je een burcht bouwt tot de zuidelijke glazenmaker zijn partner grijpt om gretig de liefde te bedrijven in de warme […]