Logo Stadsdichter Nijmegen rood

Spreken met consumptie

Ik ben deze dagen uiteindelijk maartegen mijn eigen maaltijden gaan praten. Vrijwel nooit hoor ik wat terug.Zwijgend begin ik het dan maar op te eten.Ook de stilte kan voedzaam zijn. En in de zeldzame gevallendat ik toch wat gemurmel uit zo’n worstof een doperwtengroep hoor komenis het meestal niet meer dan wat woordenover cijfers en […]

Onzichtbare monsters

hoe veel handiger was het wanneer giftige luchtniet zo onzichtbaar zou zijn, niet zo luchtig zou zijn,maar te zien was als een groot geelgroen monster,met puntige tanden, met 17 bloeddorstige ogenen 17 harige poten. dan zouden we het kunnen filmenen naar de gemeente kunnen lopen,zeggen: kijk, iemand laat deze monsterszomaar los in onze wijk, we […]

Kadans lipso

ik lig op mijn rugonder de brug. hoogboven me gaan buslijnen, schaduwen over me.vrachtwagens die verderopin de spijlen verdwijnen. ze ligt opeens naast me,zegt: de auto’s, de aanhangershet is een dans. radang-radangdangdangradang-radangdangradang-radangdang we bewegen onze heupenin het zand, zij begint ineenseen lied over dat alles ruilt. binnenkort gaan wij weer eenof andere vage afspraak achterna, […]

Daarvandaan

Om de wereld te leren kennenis er niet veel meer nodigdan een bankje. Wat hondenmisschien, een paar duiven. Daarvandaan kun je dan goedeen stroom mensen de stad inzien trekken, de stad uit,als een school vissen bij eb en bij vloed. Terwijl je lacht, praat, het hebtover wat mooi is, wat lelijk,wat goed gaat en wat […]

Beetjes

ik ben een klein beetjeeen klein beetje wat je zegt dat ik ben.ook ben ik andere dingen, beetjes dan,beetjes andere dingen, sommige dingenmisschien wel meer dan een beetje,een scheut, soms alleen een korreltje. jij zegt me dat ik dit ben,ik zeg je dat ik het een beetje ben.ik ben ook nog een heleboel dingenwaarvan ik […]

Een vleugel om je

er is een zekerheid aan deze plek: nooitis de pimpelmees ver weg, de zanglijster,zelfs de turkse tortel, de winterkoning waakt,de vink, de groenling vliegt om je heen,cirkelt, op dezelfde manier misschien als de tanager toen je ter wereld kwam, de toekantoen je een eerste tekening maakte in het zand,zestigduizend kolibries boven het veld waar je […]

Papier

Mijn printpapier is altijd te sprekenover die teksten op zijn buik.Op verslagen raakt hij niet uitgekekenen ook een speech is steeds weer puik. Een brief wordt al helemaalmet luid gejuich ontvangenen ook met een leuke lezingkan ik zijn lijf behangen. Maar gedichten, nee.Daar wil het papier sinds kortliever niet in mee. Mijn werkkamer blijft dus […]

Metterswane

Metterswane wordt gesloopt.Als je het station uit komt kun je zien datde eerste brokken al naar beneden zijn gekomen.Langzaam dwarrelt het gebouw op de grond. Een sloper zegt: ja, dat is hoe het gaat.seizoenen komen en gaan. Gebouwen ook,maar trager. Nu mist niemand het nog,maar op het moment dat dit grijze blok vrijwel helemaal is […]

Speelveld

Ik kende twee mannetjes. Ze dronken alle middagensamen thee op hun balkon. Daar zaten ze te pratenover wat ze allemaal zagen: schoorstenen, daken,een winkelende vrouw, maar vooral over het speelveld, onderaan hun gebouw. Ze zeiden: ‘Dat speelveld, dat is me te druk,er wordt gezongen en geschreeuwd,er wordt luidruchtig gespeeld,veel te hard touwtje gesprongen.’ Ze zeiden: […]

In de plaats van een hand

En als het dan gebeurt,eerst alleen die lege zuilen op de perrons,maar dan het water dat zichzelf beetje bij beetjede kade op trekt, de wedstrijden afgelast,het Koningsplein leeg en de feestzalen,bedden in wachtkamers gereden, als er onzekerheden gemompeld wordenachter handschoenen en vochtige doeken,de leegte trekt door hallen en tehuizen, als je hoort: alles verandert,de hele […]