Logo Stadsdichter Nijmegen rood

MET VERTROUWEN, VRIENDEN EN HAMERS

De komende zomer doen we dat anders. De dresscode is: kleren die kapot kunnen, stevige schoenen, vieze handen en een riem waaraan een hamer hangt. We halen hout (massaal en in alle maten), klimmen in ladders en leggen verlengkabels van de radio’s naar de aggregaten. Gesprekken staken we tot ‘s avonds – met je mond […]

DE SLAGERS WAKEN OVER DE WEILANDEN

En de kinderen zingen. Een dik pak sneeuw brengt alles terugtot afstand en hoogte. We dossenons uit en blijven thuis. Met elk derdeblok brandhout gooien we een oudegewoonte op het vuur. We verzinnenverhalen over hoe we hebben gejaagd. Dan worden we enkel ons ademen enbeloven: er komt meer dan leeftijd alleen. Morgen slapen we uit. […]

VANAF VANDAAG IS HET EEN KETTINGREACTIE

Ik sta paraat, heb mijn zaad klaar;de komende zomer zal ik plantentemmen. Zoals de dag een kortereversie van het jaar is, zo ben ikde maker; ben ik deze mensenwerpende aarde waarop allesrichting zon draait. Ik denk groen. Niets is anorganisch, ik kan allesdoen groeien. Het is al ochtend,laten we opstaan; buiten is eralles.

A FESTIVAL MANIFESTO

There’s a lot of last year’s sneakers getting dirty –a lot of dust, us getting drunk. Bruises, burns andmarker lines all over our bodies tell the stories thatour sunglasses hide: they’re in our sleep-deprived eyes. These days we try, at least, to look somewhat alive.Whatever was left of us, we left it for the bass […]

ARNHEM

Ik ben in die andere stad geweest, ben er uitgestapt en heb er rondgelopen.Ik kende de verhalen, maar wist niet of ik ze mocht geloven. En ja, ze geven de straten daar rare namen,leggen ze aan alsof ze graag rondjes draaien.Als het regent vind je bijna geen afdaken,in de zomer te weinig zon. Die stad […]

WE HEBBEN STROOM NODIG

Het water haalt zich hier – in de bocht bij de brug –keer op keer in; tekent krullen op het oppervlakterwijl het flessen, touw en stokjes, yoghurtbekers,dopjes en stukken van plastic tassen aan de kant,voor onze voeten, draagt. Zo is ook deze stad ooit op de kade geklapt. Dave en ik drinken en kijken naar […]

WIJ ZIJN POP

Ze zei:‘Onder hoe je loopt ligt een baslijn;er zitten drums in hoe je danst.Er klinkt een riff in je stem en eensongtekst door in wat je zegt.’ Meer dan soundtrack is dit waar wevandaan komen en als de muziek stoptgaan wij mee.

JE MOET NIET SLAPEN OP DE WAALBRUG

Daar zitten we. De bogen van de brug staan als bollegolven boven het water. Die brug is een belofte. Wemoeten gaan. Dave vindt dat ik op het verhaal vooruitloop.In mijn hoofd ben ik er al. Ik zeg: ‘Luister, meisjes krijgen mooie benen, jongensgrote voeten. Sommige dingen moet je laten gaan,andere moet je achterna.’ Wij zitten […]

HOEVEEL STEDEN DEZE STAD IS

I Dan is er altijd nog de stad die ik via sluiproutes langs buitenwegen binnenkom. Over de straten aan de rand fietsen meisjes met onhandige benen die snel vrouwen willen worden en tot die tijd kauwgom kauwen. Wat verder leunt een man op zijn rollator, wachtend op een bus die hij ook vandaag niet neemt. […]

ÇETIN

Ik ben geen vluchteling; ik ben een bouwer en mijn broers vertelden mij dat de grond hier goed was. Muharrem en Metin werkten in de put, maar toen er in de put geen werk meer was, brachten ze shoarma naar de buitenstad. Daarna haalden ze mij naar Nijmegen. Dat is bouwen.  Er waren dagen waarop […]