MET VERTROUWEN, VRIENDEN EN HAMERS
De komende zomer doen we dat anders. De dresscode is: kleren die kapot kunnen, stevige schoenen, vieze handen en een riem waaraan een hamer hangt. We halen hout (massaal en in alle maten), klimmen in ladders en leggen verlengkabels van de radio’s naar de aggregaten. Gesprekken staken we tot ‘s avonds – met je mond […]
DE SLAGERS WAKEN OVER DE WEILANDEN
En de kinderen zingen. Een dik pak sneeuw brengt alles terug tot afstand en hoogte. We dossen ons uit en blijven thuis. Met elk derde blok brandhout gooien we een oude gewoonte op het vuur. We verzinnen verhalen over hoe we hebben gejaagd. Dan worden we enkel ons ademen en beloven: er komt meer dan […]
VANAF VANDAAG IS HET EEN KETTINGREACTIE
Ik sta paraat, heb mijn zaad klaar; de komende zomer zal ik planten temmen. Zoals de dag een kortere versie van het jaar is, zo ben ik de maker; ben ik deze mensen werpende aarde waarop alles richting zon draait. Ik denk groen. Niets is anorganisch, ik kan alles doen groeien. Het is al ochtend, […]
A FESTIVAL MANIFESTO
There’s a lot of last year’s sneakers getting dirty – a lot of dust, us getting drunk. Bruises, burns and marker lines all over our bodies tell the stories that our sunglasses hide: they’re in our sleep-deprived eyes. These days we try, at least, to look somewhat alive. Whatever was left of us, we left […]
ARNHEM
Ik ben in die andere stad geweest, ben er uitgestapt en heb er rondgelopen. Ik kende de verhalen, maar wist niet of ik ze mocht geloven. En ja, ze geven de straten daar rare namen, leggen ze aan alsof ze graag rondjes draaien. Als het regent vind je bijna geen afdaken, in de zomer te […]
WE HEBBEN STROOM NODIG
Het water haalt zich hier – in de bocht bij de brug – keer op keer in; tekent krullen op het oppervlak terwijl het flessen, touw en stokjes, yoghurtbekers, dopjes en stukken van plastic tassen aan de kant, voor onze voeten, draagt. Zo is ook deze stad ooit op de kade geklapt. Dave en ik […]
WIJ ZIJN POP
Ze zei: ‘Onder hoe je loopt ligt een baslijn; er zitten drums in hoe je danst. Er klinkt een riff in je stem en een songtekst door in wat je zegt.’ Meer dan soundtrack is dit waar we vandaan komen en als de muziek stopt gaan wij mee.
JE MOET NIET SLAPEN OP DE WAALBRUG
Daar zitten we. De bogen van de brug staan als bolle golven boven het water. Die brug is een belofte. We moeten gaan. Dave vindt dat ik op het verhaal vooruitloop. In mijn hoofd ben ik er al. Ik zeg: ‘Luister, meisjes krijgen mooie benen, jongens grote voeten. Sommige dingen moet je laten gaan, andere […]
HOEVEEL STEDEN DEZE STAD IS
I Dan is er altijd nog de stad die ik via sluiproutes langs buitenwegen binnenkom. Over de straten aan de rand fietsen meisjes met onhandige benen die snel vrouwen willen worden en tot die tijd kauwgom kauwen. Wat verder leunt een man op zijn rollator, wachtend op een bus die hij ook vandaag niet neemt. […]
ÇETIN
Ik ben geen vluchteling; ik ben een bouwer en mijn broers vertelden mij dat de grond hier goed was. Muharrem en Metin werkten in de put, maar toen er in de put geen werk meer was, brachten ze shoarma naar de buitenstad. Daarna haalden ze mij naar Nijmegen. Dat is bouwen. Er waren dagen waarop […]