hoe we afscheid nemen
hier stond ik met vluchtig opgestoken handov-kaart klaar in de anderede bus kwam juist de hoek omik keek al niet meer naar de overkant hier ging ik alweer op wegvoorovergebogen op de fietswat ik achter me lietal bij de eerste bocht vervlogen hier riep ik morgen ja doe ik dalijk binnenkortjazeker zeker weten ik kom […]
alles wat ik te weten kom
klein speeltuintje aan de voorkant eengedeelde opgang naar het bovenhuisbuurvrouw: sorry only English door de openingen van de luxaflex:platencollectie onderin de tv-kast, paar cd’sboek dichtgeslagen (bruine kaft) op de grond naast de luie stoelin de keuken nog een pan op het gasfornuis niemand thuis op 58, niet op 60iets verder links: er kwam wel eens […]
Lief Nijmegen,
ikschrijf je omdat ik zo lang niets van me heblaten horen ik was je niet vergeten dooldezelfs voortdurend in je rond liet mijn vingersover je reling glijden stak mijn tenen in je water sorry dat ik niets te zeggen had terwijl hetmeeste toch niet kan worden terruggebrachtnaar nul zelfs niet wanneer je het oneindigdeelt weggooit […]
Hoop is het ding
dat schuilt in rozerood in diepblauw in geelschittert in de dichte mist over de rivier op een stille morgendat piept tussen het spinrag in de velden dat ik soms zie wachten in de vacht vande hond glanzen op de natte koeienneus hangen aan de vleugel vaneen overvliegende zwaandat zich verstopt tussen de regels xxx het […]
9 januari 1929
Het was een woensdag waarop het vroor dat het kraakteKoningin Wilhelmina, die van de pepermuntjeswas vorst van het Koninkrijk der NederlandenKuifje had twee dagen voor jou zijn intrede gedaanvoor altijd een jongen gebleven Op die dag werd uit gezaghebbende bron op het Buckingham Palacemedegedeeld dat de koning een rustige nacht had gehad waaruitmen kon concluderen […]
Het antwoord op hoe is daar
om erachter te komenhoe het kandat een woordeen ander woord opvolgteen zin wordt en jou (terwijl WERKELIJKje zit er met je neus bovenop!je bent bedacht op de grote wisseltrucen gelooft zeker níetin magie of swami bami) van het eneophet andere momentstilzet moet je niet denken dat je alles weeten zeker nietalles geloven wat je denktmaar […]
17 november 1942
Iemand wilde me wijsmaken dat ik niet bestond. Eerst lachte ik nog maar toen zijn gezicht heel dichtbij kwam durfde ik niet meer. Zijn adem rook naar aarde, afscheid en dit-kon-wel-eens verkeerd-aflopen. Ineens begonnen achter hem de bomen absurd hard te groeien. Als een lift in een flatgebouw schoven de knoesten naar boven. Takken rekten […]
Jutta
Ik zal je naam een plek gevennaar je huisadres over de grens rijden enaanbellen bij de buren Ik zal meermoeite doen dan ik nu deed omdat hetweekend was en jij zonder verhaal op zakop een zaterdag overleed Vielleicht versuche ich es auf DeutschIch probiere etwas zu machen von deiner Nameetwas zu finden in deinem Geburtstag […]
Twee oktober tweeduizend tweeëntwintig
Ik reed die dag van Amsterdam naar Nijmegen, mijn lief naast me in de auto. We wisten nog niet dat we later die dag allebei bijna precies tegelijk het geheel heel even kort uit onze poten zouden laten vallen. De lucht was strakblauw. We konden er niet van naar huis dus zochten we naar een […]